Stan w jakim od 10.04.2010 r. znalazła się Polska określiłbym krótkim słowem - rozpierducha. Zginął Prezydent, całe dowództwo WP, szefowie NBP, BBN, IPN, RPO, elita wolnej Polski. Przy zgodzie rządu polskiego, służby FR przejmują pełną kontrolę nad dochodzeniem w sprawie katastrofy, zatrzymują do swojej dyspozycji własność Państwa Polskiego, w tym newralgiczne dla jego bezpieczeństwa urządzenia łączności, oraz cały materiał dowodowy znajdujący się w ich zasięgu. Funkcjonariusze FR od pierwszych chwil podejmują akcję dezinformacyjną, której kierunek odwraca uwagę od podstawowego pytania: czy samolot którym leciał Prezydent RP był obiektem zamachu? Władze rządu polskiego i główne media biorą czynny udział w tej kampanii dezinformacji. W tym czasie jakiś podejrzany typ, wystawiony przez PO w wyborach prezydenckich, wysyła swoich ludzi żeby wyczyścili kancelarię prezydenta i zwinęli raport z likwidacji po sowieckich służb, w którym obnażono (prawdopodobnie) niektóre ciemne sprawy z jego udziałem a ABW pod pozorem zbierania materiału porównawczego do identyfikacji, przeszukuje opuszczone przez tragicznie zmarłych pokoje w hotelu sejmowym (a być może i mieszkania).
Po ponad dwóch tygodniach nie mamy żadnej (!) oficjalnie przyjętej wersji wydarzeń. Nie wiemy o katastrofie nic ponad to, że prokuratura prowadzi dochodzenie w sprawie nieumyślnego spowodowania katastrofy (!) i to pomimo mnożących się z każdym dniem wątpliwości oraz niemożności wyeliminowania sprawczego czynnika zewnętrznego. Nie wiemy nawet o której godzinie doszło do zdarzenia!
Co zaś jest tematem głównym zainteresowania mediów?
Nie podobający się im (mediom) film dokumentalny i występujący w nim w charakterze osoby prywatnej aktor.
